De laatste blog van deze reis…

Op dit moment zit ik met een paar in de lobby van het hotel. We wachten tot we naar het vliegveld kunnen. Aanvankelijk zou het vliegtuig om 18.00 uur vertrekken echter is er vertraging van een kleine 15.00 uur. Betekent helaas niet dat we langer in de stad kunnen blijven want we moeten als nog rond 15.00 uur inchecken. Het is niet anders! Vanochtend heb ik nog lekker even gewandeld door de leuke straatjes van Cartagena en hier en daar een souvenirtje gehaald.

De afgelopen dagen waren wederom stuk voor stuk fantastisch. Ik ben gebleven bij het begin van Medellin. We zijn daar twee dagen geweest en het was vooral indrukwekkend. Ontzettend druk, veel lawaai en getoeter op de straten (typisch Latijns Amerika natuurlijk), verschil tussen arm en rijk te zien in de gebouwen en natuurlijk de sloppenwijken die om het centrum staan en in de bergen omhoog. Prachtig uitzicht maar ook een dubbel gevoel dat het je geeft omdat je weet dat in die wijken enorm veel geweld heeft plaatsgevonden in de tijd van Escobar en de Guerilla strijders. Tot 2006 was Medellin de gevaarlijkste stad van de wereld. Bizar om daar nu door heen te kunnen lopen, relatief veilig vanwege veel politietoezicht en daardoor het opkomende toerisme.

We zijn een stadstour wezen maken met een lokale gids die ons door ‘Comuna 13’, één van de hardst getroffen wijken destijds, waar je ontzettend veel streetart kunt bewonderen. Allerlei verschillende tekeningen gemaakt met graffiti door bewoners die elk hun eigen verhaal wilden laten zien. En dat overal, op muren, stoepen, winkels, huizen. Prachtig… Ik kan niet anders zeggen. En indrukwekkend. Je loopt door nauwe straatjes, overal mensen, verkeer (in Colombia rijden ze meer op motoren dan met auto’s) De ene arm en bedelt om geld, de ander enorm vrolijk en heet je welkom in hun land. Hele mooie ervaring! En dat terwijl er amper 17 jaar geleden nog ontzettend veel geweld plaatsvond met veel onschuldige slachtoffers. Meer dan terecht dat deze stad nu stukje bij beetje veiliger wordt en meer toerisme aantrekt.

Daarnaast hebben we een stichting bezocht waar een Nederlandse vrouw met meerdere medewerkers zich inzet voor kinderen die voorheen op straat leefden maar ze helpen ook kinderen die meer ondersteuning willen, ook al wonen ze thuis. Als de kinderen kunnen aantonen dat ze naar school gaan kunnen ze bij de stichting gebruik maken van allerlei faciliteiten. Denk aan Engelse les, muziekles, ze hebben een heel voetbalteam waar we een potje mee mochten spelen. Wat was dat leuk! En fanatiek dat ze waren, zeker toekomstig talent! Maar ook op ecologisch gebied, dans en techniek waar ze van alles doen.

Zo kan de stichting de kinderen helpen om een betere toekomst te krijgen. Fantastisch niet?

De tweede dag gingen we met wen aantal naar het dorpje Guatapé op zo’n 2 uur rijden van Medellin. Dit dorpje is ontzettend kleurrijk en heeft de rots El Peñol vlakbij liggen. Dit is een rots die we hebben beklommen met zo’n 675 treden!! Het was de moeite waard want je werd beloond met een prachtig uitzicht over de omgeving. Veel toeristen, maar dat kan ook niet anders met zo iets moois.

De volgende dag, of beter gezegd nacht namen we afscheid van het binnenland en gingen we naar het vliegveld om een binnenlandse vlucht te pakken naar het Caribische noorden. Welkom in de 30 graden en zon, zee en strand. En dat op één uur vliegen! We reden met de bus naar Playa los Angeles, onze bestemming voor de komende twee nachten. Op een camping, met glampingtenten en cabaña’s maar samen met een viertal andere reizigers sliepen wij uiteraard in de hangmatten. Wat een ervaring! In slaap vallen met het geruis van de ruige zee en de vogels en krekels om je heen. En in een hangmat, ja dat is even wennen maar uiteindelijk prima geknord, wat heerlijk!

Het is dat ik geen ruimte heb thuis ja of ik moet mijn bed vervangen… Nee, dan hou ik het eerst toch bij die twee nachten. Lekker primitief maar zo leuk. We hebben die dagen gewandeld in het Tayrona National Park. Een vijf uur durende wandeling vol jungle, rotsen, vogels, brulaapjes, hagedisjes, verscheidende stranden. Ik betrapte mezelf regelmatig er op dat ik hardop zei; wat heerlijk dit, wat een leven. Veelal verharde weggetjes aangelegd met vlonders, steen of gewoon zand. Muy bonito!!

De andere dag konden we gaan ‘tuben’. In zo’n band over de rivier dobberen, ook zo mooi! We hebben gelachen en vooral genoten van de stilte wederom de omgeving. Oh en een kaaiman gespot! Goddank langs de kant, stokstijf en dat was maar goed ook. Als dat ding in het water zou floepen…. Vul maar in hoe ik dan zou reageren hahaha.

Na deze twee heerlijke dagen zijn we naar de laatste bestemming gereden: de stad Cartagena. Een opbloeiende stad waar steeds meer toeristen komen. Cartagena behoort bij de grotere steden van Colombia. Het is er wederom prachtig. Echt een Caribische sfeer met allerlei gekleurde en koloniale gebouwen. De mensen zijn net als overal vriendelijk en heten je welkom. Heerlijk wezen relaxen de laatste dagen om zo ook af te bouwen na deze boeiende en volle reis. Straks lekker thuis bijkomen en heeel veel nagenieten met de honderden gemaakte foto’s.

Wij gaan zo richting het vliegveld, op naar een goede vlucht naar het koude Holland. Brrrr, dat zal even wennen zijn! Ik zal wat zon en warmte in mijn backpack meenemen.

Als laatste, want ik geloof dat mijn blog elke keer langer en langer wordt haha, ik heb haast geen woorden voor deze prachtige en bijzondere reis. Wat een ervaring! Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad en hoop dat mijn enthousiasme goed is overgekomen aan jullie. Heel leuk dat jullie met me mee hebben gereisd, muchas gracias en wellicht tot het volgende nieuwe avontuur!!