Buenas días mis amigas, amigos y familia,

Wauw, wauw, wauw en nog eens wauw… Wat is Colombia toch een prachtig en veelzijdig land. Vanaf moment één geniet ik enorm en is het heerlijk hier!

We zijn maandagochtend vertrokken vanuit de hoofdstad Bogotá richting Villavieja. Een klein dorpje waar we één nachtje zijn verbleven. Binnen een paar uurtjes kwamen we aan en zijn we ‘s middags gaan wandelen in het Tatacoa Woestijn. Oftewel ‘desierto de Tatacoa’. Het is officieel geen woestijn maar een tropisch droogbos omdat er te veel regen valt om het onder het begrip woestijn te laten vallen. Er is een grijs gedeelte en een rode.

We zijn de rivier overgestoken met een bootje en vervolgens hebben we een rit in de Tuk Tuks beleefd, heel leuk! Daarna hebben we een wandeling gemaakt in het grijze gedeelte. Men vermoedt dat hier miljoenen jaren geleden de zee heeft gelegen. Je kan dat terug zien in de verschillende lagen erosie met zijn verschillende kleuren. Ontzettend mooie natuur, het is gewoon wonderlijk te noemen.

De volgende ochtend hebben we het rode gedeelte bezichtigd vanaf een prachtig uitzichtpunt. Enkel vogels en krekels die je hoorde, voor de rest he-le-maal niets. We konden er helaas niet doorheen wandelen aangezien het veel had geregend en er waren geen duidelijke paden zoals in het grijze gedeelte.

Hierna gingen we weer verder met de bus. De volgende stop was aanvankelijk Tierradentro, een archeologisch park met ondergrondse graven gemaakt door een Indianengroep genaamd de ‘Hypogea’. Echter waren er demonstraties langs de route (reden onbekend) en was er verderop een stuk rots naar beneden gevallen, dus de route was afgesloten. Wegens de veiligheid heeft de reisbegeleidster na veel overleg met lokale partijen ervoor gekozen om door re rijden naar San Augustin, de volgende bestemming die op de route ligt. Jammer, maar veiligheid voor alles uiteraard!

We verbleven drie nachten in San Augustin op een mooi landgoed met ontzettend aardige eigenaren en medewerkers. Midden in de bergen met een mooi uitzicht en heerlijke rust.

We hebben in San Augustin een Chiva-tour gedaan (met een lokale gekleurde bus de bergen in met verschillende stops en rondleiding bij o.a. een ‘fabriekje’ waar suikerriet werd bereid voor verkoop). Wederom wauw, ik kan niet anders zeggen. Ook bij een oudere dame hoog in de bergen mogen kijken in haar huisje waar ze bijna alles zelf verbouwt. Hoe primitief kun je leven en zo gastvrij en vriendelijk tegelijk. Ik stond toen heel even stil bij het feit hoe luxe wij leven in NL en dat we dan nog weleens klagen. Tuurlijk hou je dat maar poe, het is ook heel dubbel als je zo’n vrouwtje met zo weinig ziet leven en toch heel rijk is. Fantastische ervaring die me voor altijd bij zal blijven.

Verder hebben we gebarbecued en het lokale spel ‘Tego’ gespeeld met de mensen van het landgoed. Je kunt het vergelijken met Jeu de Boules. Ontzettend gelachen en ons vermaakt.

Na twee volle dagen in San Agustin zijn we gistermorgen doorgereden naar het volgende stadje Popayan. In de middag aangekomen en konden we lekker wandelen in het centrum.

In de avond hebben we met een aantal van de groep een salsabar bezocht en jeetje, wat was dat een geluksmoment zeg! Het werd steeds drukker en drukker en op een gegeven moment werden van de stoel gehaald door locals die het ons wilden leren. Als ik er nu aan terug denk krijg ik spontaan een glimlach op mijn gezicht, een heerlijk stuk cultuur die we hebben opgesnoven (om even een gepaste woordgrap te maken haha).

Nu zit ik in de bus naar de volgende bestemming en dat is de koffiestreek Armenia. De rit gaat zo’n 5 uur duren (dat is normaal hier want het is zo’n groot land dus een halfuur fietsen van A naar B in Nederland is helemaal niets mensen haha). In Armenia verblijven we 3 nachten in een ‘finca’. Dit zijn kleinere hotelletjes en waar we nu heen gaan was voorheen een koffieboerderij.

Lieve mensen, even een stukje reclame hier. Ik raad na één week al aan om Colombia te gaan bezoeken want als je van cultuur, natuur én geschiedenis houdt; totaal anders dan onze westerse cultuur; vriendelijke bevolking die je ten alle tijde waarschuwen voor criminelen en je van alles willen vertellen; goede keuken (toch wel.. aanvankelijk mijn twijfels over maar absoluut helemaal prima hier).. ja, dan moet je echt naar Zuid-Amerika en dus in ieder geval naar Colombia gaan afreizen!!

Ik ga stoppen met schrijven want ik blijf doorgaan in mijn enthousiasme. Ik heb mijn bevindingen beknopt beschreven maar volgens mij is het al een aardig verslag geworden, haha. Tsja, ik en mijn enthousiasme! Ik zal ook nog wat overhouden om het jullie bij weerzien te gaan vertellen. (voor foto’s verwijs ik jullie naar Polarsteps, daar houd ik mijn reis ook bij en kan ik makkelijker foto’s toevoegen).

Hopelijk is alles oké daar in Holanda, ik ga nog twee week meer en meer genieten van deze reis en ik zal een beetje warmte richting jullie kant opsturen.

Heb ik al gezegd dat Colombia prachtig is?!

Muchos besos,

Charon